Bezpośrednio pod nami możemy zauważyć wieżę kościoła św. Anny, który jest najstarszym zabytkiem Jablonca. W kierunku kościoła, kiedyś był to sam środek miasta, kierowały się ze wszystkich stron świata stare szlaki handlowe. Jeden z nich prowadził właśnie tędy.

Czas, kiedy powstały pierwsze osiedla w kotlinie Nysy, trudno sprecyzować. Pierwsze pisemne wzmianki o Jabloncu pochodzą z 1356 roku. Wcześniejszy o trzynaście lat zapis mówi o Jabloncu „biedny” i podatków nie płacący. Na początku wojen husyckich (1419) Jablonec znikł ze wszystkich pisemnych źródeł. W burzliwych latach wojny trzydziestoletniej został spalony.

Do szybkiego rozwoju Jablonca dochodzi dopiero w drugiej połowie XVII wieku. W pierwszym dziesięcioleciu XVIII wieku władze czynią starania by pozyskać prawa miejskie, lecz z niepowodzeniem. Udało się to dopiero o sto lat później, w 1808 roku. Awansując na miasteczko Jablonec miał już prawo organizować co tydzień targ oraz dwa razy w roku targi okolicznościowe.

W tym celu zostało w Jabloncu założone targowisko, które stało się podstawą przyszłego Miroveho namesti. Był to ważny moment, ponieważ powstanie „Starego targowiska” przesądziło o przyszłym charakterze i wyglądzie miejscowości. W 1866 roku Jablonec otrzymał pełne prawa miejskie, a czterdzieści lat później został przemianowany na Jablonec nad Nysą.

Z miejsca gdzie się teraz znajdujemy, rozciąga się widok na miasto częściowo przesłonięty zabudową miejską. W lewo dominuje Grzbiet Prosecsky, naprzeciw widać zalesiony Grzbiet Harcovsky. Jeśli zejdziemy w dół, otworzy się przed nami szersza panorama miasta. Peryferie miasta były otoczone zabudową willową. W siedemdziesiątych i osiemdziesiątych latach ubiegłego wieku wybudowano w Jabloncu nad Nysą wiele domów z wielkiej płyty. Powstały częściowo na terenach niezabudowanych, ale nierzadko również na miejscu pierwotnej zabudowy.