Koniec XIX i początek XX wieku był dla Jablonca okresem szybkiego rozwoju gospodarczego i związanego z tym zwiększania się ilości mieszkańców. Rozwój powodował zwiększone zapotrzebowanie na budownictwo obiektów publicznych i administracyjnych. Budynek starego ratusza - dzisiejsza biblioteka miejska na Dolním náměstí - nie mogła sprostać ówczesnym nowym wymaganiom. Już w 1910 roku pojawił się projekt nowego budynku. Pierwsza wojna światowa na dłuższy czas odsunęła realizację tych planów i powrócono do nich dopiero w połowie lat dwudziestych.

Pod wzgórzem kościelnym, gdzie właśnie się znajdujemy, był w 1669 roku założony pierwszy jablonecki cmentarz. Jak dokumentuje stara rycina, był to cmentarzyk otoczony murem, służący aż do roku 1809. W okresie 1685 do 1687 zbudowała Maria Polyxena Desfours zbudowała tu kościół św. Anny, który jest najstarszą ocalałą budowlą w Jabloncu.

W 1879 założony został związek pożyteczności publicznej, który postawił sobie za główny cel założenie parku miejskiego. Starania związku nie spotkały się z należytym zrozumieniem niektórych mieszkańców zwracających uwagę, iż są to wydatki nie celowe.

W tym miejscu ulica Strelecka i Prazska przecina tory kolejowe z Jablonca nad Nysą do Tanvaldu. Trasa jest tu prowadzona w głębokim jarze i przechodzi pomiędzy budynkami po obwodzie miasta. Ulicą Praską przejeżdżała także ongiś elektryczna kolejka z Janova przez Jablonec do Rychnova.

W społeczności ludzi od niepamiętnych czasów przypisywano drzewom znaczące miejsce. Znaczenie drzewostanów w naszym kraju znalazlo odbicie, między innymi, w ustawie o ochronie przyrody i krajobrazu (114/1992 Dz.U.), w której są drzewa rosnące poza terenem leśnym (gospodarka leśna kieruje się odrębnymi ustawami) chronione przed samowolnym wycinaniem.

Park między ul. Pod Petřínem i ul. Petřínská był najprawdopodobniej założony w dwudziestych latach XIX wieku przez Związek Pożyteczności Publicznej w Jabloncu.

Spoglądając w stronę południową z centrum Jablonca nad Nysą, odkryjemy na horyzoncie pagórek z charakterystyczną sylwetką ogólnie znanej budowli. Podczas dobrej widoczności trudno jej nie zauważyć. Pomimo to stosunkowo długo miejsce to pozostawało poza zainteresowaniem organizacji turystycznych, które miały w drugiej połowie XIX wieku swój złoty okres.

Vrkoslavice to jedna z najwyżej położonych części dzisiejszego miasta - Jablonec nad Nysą. Wcześniej była to samodzielna osada. Do jej założenia doszło prawdopodobnie pod koniec XVI stulecia. Najstarsza pisemna wzmianka pochodzi z 1608 roku.

Znajdujemy się przed gnejsową skałą, która wyrasta około siedem metrów nad okoliczny teren. Rozciąga się z niej ciekawa perspektywa. Ciekawostką jest zwłaszcza geologiczna odrębność skały od otoczenia, które jest przeważnie granitowe.

Certuv kamen, obok którego właśnie stoimy, był w przeszłości na tyle znaczącą dominantą Vrkoslavic, że pojawił się w nieoficjalnym herbie i pieczęci gminy.