W społeczności ludzi od niepamiętnych czasów przypisywano drzewom znaczące miejsce. Znaczenie drzewostanów w naszym kraju znalazlo odbicie, między innymi, w ustawie o ochronie przyrody i krajobrazu (114/1992 Dz.U.), w której są drzewa rosnące poza terenem leśnym (gospodarka leśna kieruje się odrębnymi ustawami) chronione przed samowolnym wycinaniem.

Nasz spacer zakończymy ostatnim, trzynastym przystankiem w centrum miasta, które w ostatnich latach uległo znacznym zmianom.

Oficjalna nazwa: Statutární město Jablonec nad Nisou

Szlak Turystyczny w Jabloncu nad Nysą

Po przejściu przez las znajdujemy się na dominującym skraju miasta. Znajdujemy się tym samym za granicą terenów Vrkoslavic i Jablonca nad Nysą. Kokoninska ulica z tego miejsca gwałtownie opada w kierunku doliny Nysy. Należy do najbardziej stromych ulic w Jabloncu.

Do najznaczniejszych budowli Vrkoslavic należał browar. Był wybudowany w latach 1833 - 1835 przez Johanna von Romischa, ówczesnego właściciela okolic z Vrkoslavicami i Jabloncem. Kiedy w związku z nowym podziałem ziemskim w 1850 roku Vrkoslavice stały się samodzielną gminą a browar „Liberecko-vratislavicko-jablonecki” był ważnym źródłem podatków dla gminnej kasy.

Certuv kamen, obok którego właśnie stoimy, był w przeszłości na tyle znaczącą dominantą Vrkoslavic, że pojawił się w nieoficjalnym herbie i pieczęci gminy.

Znajdujemy się przed gnejsową skałą, która wyrasta około siedem metrów nad okoliczny teren. Rozciąga się z niej ciekawa perspektywa. Ciekawostką jest zwłaszcza geologiczna odrębność skały od otoczenia, które jest przeważnie granitowe.

Vrkoslavice to jedna z najwyżej położonych części dzisiejszego miasta - Jablonec nad Nysą. Wcześniej była to samodzielna osada. Do jej założenia doszło prawdopodobnie pod koniec XVI stulecia. Najstarsza pisemna wzmianka pochodzi z 1608 roku.

Spoglądając w stronę południową z centrum Jablonca nad Nysą, odkryjemy na horyzoncie pagórek z charakterystyczną sylwetką ogólnie znanej budowli. Podczas dobrej widoczności trudno jej nie zauważyć. Pomimo to stosunkowo długo miejsce to pozostawało poza zainteresowaniem organizacji turystycznych, które miały w drugiej połowie XIX wieku swój złoty okres.